5.Avadhuta Gita || অবধূত গীতা || , Ch1 (28-40)

|| अवधूत गीता ||    
------------- 
|| प्रथमोऽध्यायः || 

नाहं तत्त्वं समं तत्त्वं कल्पनाहेतुवर्जितम् । 
ग्राह्यग्राहकनिर्मुक्तं स्वसंवेद्यं कथं भवेत् ।। २८।।

अनन्तरूपं न हि वस्तु किंचि-त्तत्त्वस्वरूपं न हि वस्तु किंचित् । 
आत्मैकरूपं परमार्थतत्त्वंṁन हिंसको वापि न चाप्यहिंसा ।। २९।।

विशुद्धोऽसि समं तत्त्वं विदेहमजमव्ययम् । 
विभ्रमं कथमात्मार्थे विभ्रान्तोऽहं कथं पुनः ।। ३०।।

घटाकाशं सुलीनं भेदवर्जितम् । शिवेन मनसा शुद्धो न भेदः प्रतिभाति मे ।। ३१।।

न घटो न घटाकाशो न जीवो न जीवविग्रहः ।
केवलं ब्रह्म संविद्धि वेद्यवेदकवर्जितम् ।। ३२।।

सर्वत्र सर्वदा सर्वमात्मानं सततं ध्रुवम् । 
सर्वं शून्यमशून्यं च तन्मां विद्धि न संशयः ।। ३३।।

वेदा न लोका न सुरा न यज्ञा वर्णाश्रमो नैव कुलं न जातिः ।
न धूममार्गो न च दीप्तिमार्गो ब्रह्मैकरूपं परमार्थतत्त्वम् ।। ३४।।

व्याप्यव्यापकनिर्मुक्तः त्वमेकः सफलं यदि ।
प्रत्यक्षं चापरोक्षं च ह्यात्मानं मन्यसे कथम् ।। ३५।।

अद्वैतं केचिदिच्छन्ति द्वैतमिच्छन्ति चापरे । 
समं तत्त्वं न विन्दन्ति द्वैताद्वैतविवर्जितम् ।। ३६।।

श्वेतादिवर्णरहितं शब्दादिगुणवर्जितम् । 
कथयन्ति कथं तत्त्वं मनोवाचामगोचरम् ।। ३७।।

यदाऽनृतमिदं सर्वं देहादिगगनोपमम् ।   
तदा हि ब्रह्म संवेत्ति न ते द्वैतपरम्परा ।। ३८।।

परेण सहजात्मापि ह्यभिन्नः प्रतिभाति मे ।    
व्योमाकारं तथैवैकं ध्याता ध्यानं कथं भवेत् ।। ३९।। 

यत्करोमि यदश्नामि यज्जुहोमि ददामि यत् । 
एतत्सर्वं न मे किंचिद्विशुद्धोऽहमजोऽव्ययः ।। ४०।।  

|| অবধূত গীতা ||   
--------------
|| প্রথম অধ্যায় ||

(২৮) কল্পনা কারণ বর্জিত আমি , নই আমি কোনো তত্ত্ব ;
গ্রাঝ্য-গ্রাহক নির্মুক্ত আমি - অহং কেমনে জানিবে এ সমতত্ত্ব ?  

(২৯) কোনো বস্তুই হয়না তত্ত্বস্বরূপ বা অনন্তরূপী,
না হিংসা বা অহিংসাভাব - পরমার্থতত্ত্ব আত্মা যে একরূপী || 

(৩০)তুমি বিশুদ্ধ , বিদেহ ,অজন্মা ,সমতত্ত্ব ,অব্যয় ;
তবে আত্মার্থে তোমার আমার বিভ্রম কেমনে হয় ??

(৩১) ঘট ভাঙ্গিলে ঘটের আকাশ মহাকাশে মেশে ,
মন শুদ্ধ হইলে মনেতে শিব অভেদ হয়ে ভাসে || 

(৩২) নেই কোনো ঘট না ঘটাকাশ না বিগ্রহ না জীব ,
বেদ্য-বেদক নহি আমি , আমি নিরাকার ব্রহ্ম /শিব || 

(৩৩) সর্বত্র সর্বদা সর্বস্ব এক ধ্রুব আত্মন ,
নিঃসংশয়ে জেনো আমি-ই সেই ব্রাহ্মন || 

(৩৪) বেদ লোক দেব যজ্ঞ নাই -না কুলজাত না বর্ণাশ্রম ,
না জ্যোতি বা ধুম্রমার্গ , আছেন কেবল এক-পরমতত্ত্বরুপি ব্রাহ্মন || 

(৩৫) ব্যাপ্য-ব্যাপক মুক্ত যদি তুমি একে সমুদয় ,
ব্রহ্ম প্রতক্ষ /অপ্রত্যক্ষ মনে কিরূপে বিভেদ হয় ?? 

(৩৬) কেহ মানে নিজেরে অদ্বৈতবাদী , আবার দ্বৈতবাদী কেহ !!
দ্বৈত-অদ্বৈত পারের সমরূপী আত্মারে এরা জানেনি নিঃসন্দেহ || 

(৩৭) লোকে কহে কেমনে সে পরমতত্ত্ব শ্বেতাদিবর্ণরহিত,
কেমনে কয় তা মন-বাক্য অগোচর ? শব্দাদি-গুনবর্জিত ?? 

(৩৮) জানিলে  দেহাদি-গগনোপম উপমায় তিনি যে অধরা ,
তবেই জ্ঞাত হইবে সে তত্বে,  যাঁর নাই দ্বৈত-পরম্পরা || 

(৩৯) এই সহজাত্মা-ই অনুভবে পরমাত্মা নিরাকার ,
কিরূপে হয় ধ্যান তবে ? ধ্যাতা ই বা কোথা আর ?? 

(৪০) কর্ম,আহার,হোম- যজ্ঞ, দান - কিছুই আমার নয় !!
আমি অজন্মা ,শুদ্ধ আমি , এক, আমি অব্যয় ...... 

[ Here the description of atman is given by lord dattatreya so beautifully though atman is indescribable absolute.
Avadhoota says -

"I am Shiva, the only reality, Like unto space absolute is my nature. There is neither unity nor variety in me nor the cause of imagination. I am free from subject and object , How can I be self-realizable? Endless I am by nature, Truth absolute is my nature - naught else exists ....        

Atman by nature, the supreme Reality am I, Neither am I slayer nor the slain. On the destruction of a jar, the space therein unites with all space. In myself and Shiva I see no difference when the mind is purified. 
Brahman alone is, as pure consciousness. In truth there is no jar, and no jar-space, no embodied soul, nor its nature. There are no worlds, no Vedas, no Devas, no sacrifices, no castes or tribes, no nationalities, no smoke-path or no shining-path. There is only the highest Truth, the Absolute Brahman.

Some are there who hold non-dualism, others hold to dualism. They do not know the Truth, which is above both. How can the supreme Reality be described, since It is neither white nor any other colour, has no qualities such as sound, and is beyond voice and mind? 
"I eat," "I give," or "I act"; such statements do not apply to Atman, which is purity, birthless and imperishable. Where does the ego as 'i' exist ?
Where the one Brahman alone is, how can it be said "this is Maya2" / "this is not Maya" or "this is shadow"/ "this is not shadow"? 
I am without beginning and without end. Never was I bound. By nature is pure, taintless is my Self. This know I of a surety. From mahat (subtle substance) down to formed creation, there is nothing but Brahman; most clearly do I see this. Where then is the division of caste? 
The absolute void and its opposite, all am I everlastingly.......