2. Avadhuta Gita || অবধূত গীতা || , Ch1 (11-20)

|| अवधूत गीता || 
-------------

|| प्रथमोऽध्यायः || 

त्वमेवमेकं हि कथं न बुध्यसे समं हि सर्वेषु विमृष्टमव्ययम् ।
सदोदितोऽसि त्वमखण्डितः प्रभो दिवा च नक्तं च कथं हि मन्यसे ।। ११।।

आत्मानं सततं विद्धि सर्वत्रैकं निरन्तरम् ।
अहं ध्याता परं ध्येयमखण्डं खण्ड्यते कथम् ।। १२।।

न जातो न मृतोऽसि त्वं न ते देहः कदाचन ।
सर्वं ब्रह्मेति विख्यातं ब्रवीति बहुधा श्रुतिः ।। १३।।

स बाह्याभ्यन्तरोऽसि त्वं शिवः सर्वत्र सर्वदा ।
इतस्ततः कथं भ्रान्तः प्रधावसि पिशाचवत् ।। १४।।

संयोगश्च वियोगश्च वर्तते न च ते न मे ।
न त्वं नाहं जगन्नेदं सर्वमात्मैव केवलम् ।। १५।।

शब्दादिपञ्चकस्यास्य लैवासि त्वं न ते पुनः।
त्वमेव परमं तत्त्वमतः किं परितप्यसे ।। १६।।

जन्म मृत्युर्न ते चित्तं बन्धमोक्षौ शुभाशुभौ ।  
कथं रोदिषि रे वत्स नामरूपं न ते न मे ।। १७।।

अहो चित्त कथं भ्रान्तः प्रधावसि पिशाचवत् ।
अभिन्नं पश्य चात्मानं रागत्यागात्सुखी भव ।। १८।।

त्वमेव तत्त्वं हि विकारवर्जितं निष्कम्पमेकं हि विमोक्षविग्रहम् ।
न ते च रागो ह्यथवा विरागः कथं हि सन्तप्यसि कामकामतः ।। १९।।

वदन्ति श्रुतयः सर्वाः निर्गुणं शुद्धमव्ययम् ।
अशरीरं समं तत्त्वं तन्मां विद्धि न संशयः ।। २०।।

|| অবধূত গীতা || 
--------------

|| প্রথম অধ্যায় ||

(১১ ) সর্বব্যাপী অখন্ড তুমি এক সম-অব্যয় ,
দিবা রাত্রি কেন পৃথক করো ,হে প্রভো, জ্যোতির্ময়  !! 

(১২ ) জেনো আত্মা সর্বত্রই এক ও নিরন্তর ,
তবে কেন করো ধ্যেয় /ধ্যাতা'র মধ্যে অন্তর ? 

(১৩ ) না জন্ম না মৃত্যু তোমার , এ দেহও তোমার নয় ,
যা কিছু - 'সবই ব্রহ্ম ' , ইহাই শ্রুতি কয় !! 

(১৪ ) অন্তরবাহিরে শিবস্বরূপ, সর্ব্বত্র সর্ব্বদা বিরাজিত ,
তবু ভ্রান্তিবসত কেন ইতস্তত ধাব পিশাচের মত ??  

(১৫) সংযোগ বা বিয়োগ - না আমার বা তোমার হয় ,
না আমি না তুমি না জগত আছে , আত্মা-ই সমুদয় !!  

(১৬ )শব্দাদি-পঞ্চকের তুমি নও কিছু , তারাও কিছুতো নয় ,
তুমি পরমতত্ত্ব - তবে তোমার কেন পরিতাপ হয় ?? 

(১৭ ) না জন্ম-মৃত্যু, চিত্ত, নেই মুক্তি-বন্ধ -শুভাশুভ তোমার ,
তবে কেন রোদন বত্স্য ? নামরূপী সমুদয়, না তোমার না আমার !! 

(১৮ ) রে চিত্ত ভ্রান্তভাবে কেন দৌড়াও পিশাচের ন্যায় ?
মোহ ত্যাজিয়া হও সুখী - জানিও এ আত্মা অভিন্ন হয় !! 

(১৯ ) বিকারবর্জিত তত্ত্ব, এক, নিষ্কম্প, মোক্ষবিগ্রহ তুমি ,
না রাগ-বিরাগ , তবু কেন দুঃখ পাও হইয়া কাম-কামী ? 

(২০ ) শ্রুতি সে নির্গুণ শুদ্ধ নিরাকার সর্ববসমতত্তের করে বর্ণন ,
নিঃসংশয়ে জেনো তুমি -- 'আমিই সেই ব্রাহ্মন' !! 

Chapter 1
-----------
(Avadhuta tells His disciple more about 'Self' )

11.   Know the Self to be infinite consciousness, self-evident, beyond destruction, enlightening all bodies equally, ever shining. In It is neither day nor night.

12.   Know Atman to be one, ever the same, changeless. How canst though say: "I am the meditator, and this is the object of meditation?" How can perfection be divided?

13.   You, Atman, were never born, nor did you ever die. The body was never yours. The Shruti (revealed Scriptures) has often said: "This is all Brahman."

14.   You are all Brahman, free from all change, the same within and without, absolute bliss. Run not to and fro like a ghost.

15.   Neither unity nor separation exist in you nor in me. All is Atman alone. "I" and "you" and the world have no real being.

16.   The subtle faculties of touch, taste, smell, form and sound which constitute the world without are not yourself, nor are they within you. You are the great all-transcending Reality.

17.   Birth and death exist not in the mind, not in you, as do also bondage and liberation. Good and evil are in the mind, and not in you. Beloved, why do you cry? Name and form are neither in you nor in me.

18.   Oh my mind, why do you range in delusion like a ghost? Know Atman to be above duality and be happy.

19.   You are the essence of knowledge, indomitable, eternal, ever free from modifications. Neither is there in you attachment nor indifference. Let not yourself suffer from desires.

20.   All the Shrutis speak of Atman as without attributes, ever pure, imperishable, without a body,the eternal Truth. That know to be yourself.