1. Avadhuta Gita || অবধূত গীতা || , Ch1 (1-10)

 || अवधूत गीता || 
--------------

|| प्रथमोऽध्यायः ||
---------------
ईश्वरानुग्रहादेव पुंसामद्वैतवासना ।
महद्भयपरित्राणाद्विप्राणामुपजायते ।।१।।

येनेदं पूरितं सर्वमात्मनैवाअत्मनात्मनि।
निराकारं कथं वन्दे ह्यभिन्नं शिवमव्ययम् ।।२।।

पञ्चभूतात्मकं विश्वं मरीचिजलसन्निभम् । 
कस्याप्यहो नमस्कुर्यामहमेको निरञ्जनः ।। ३।।   

आत्मैव केवलं सर्वं भेदाभेदो न विद्यते ।
अस्ति नास्ति कथं ब्रूयां विस्मयः प्रतिभाति मे ।। ४।। 

वेदान्तसारसर्वस्वं ज्ञानं विज्ञानमेव च ।
अहमात्मा निराकारः सर्वव्यापी स्वभावतः ।। ५।।

यो वै सर्वात्मको देवो निष्कलो गगनोपमः । 
स्वभावनिर्मलः शुद्धः स एवायं न संशयः ।। ६।।

अहमेवाव्ययोऽनन्तः शुद्धविज्ञानविग्रहः ।
सुखं दुःखं न जानामि कथं कस्यापि वर्तते ।। ७।।

न मानसं कर्म शुभाशुभं मे न कायिकं कर्म शुभाशुभं मे ।
न वाचिकं कर्म शुभाशुभं म ज्ञानामृतं शुद्धमतीन्द्रियोऽहम् ।।८।।

मनो वै गगनाकारं मनो वै सर्वतोमुखम् ।
मनोऽतीतं मनः सर्वं न मनः परमार्थतः ।।९।। 

अहमेकमिदं सर्वं व्योमातीतं निरन्तरम् ।
पश्यामि कथमात्मानं प्रत्यक्षं वा तिरोहितम् ।। १०।। 

|| অবধূত গীতা || 
--------------
|| প্রথম অধ্যায় || 
---------------

(১) ব্রহ্মের অনুগ্রহে বৃহৎ-ভীতি হতে পাইতে পরিত্রান ,
অদ্বৈত বাসনা করেন যত বিপ্র পুরুষ মহান || 

(২) নিরাকার শিবস্বরূপ আত্মা যত্দ্বারা হয় এ বিশ্ব পূরণ ,
সে অভিন্ন আত্মার-আত্মারে কেমনে করিব বন্দন ?

(৩) এ বিশ্ব পঞ্চভুতাত্মক মরিচিকাসম ,
কাহারেই বা নমিব আমি যে এক নিরঞ্জন .....

(৪) এ সমুদয়-ই আত্মা , ভেদাভেদ নাই ইহায়,
অস্তি নাস্তি কহি কেমনে ? এ পরম বিস্ময় !! 

(৫) বেদান্তের সারসর্ব্বস্য - জ্ঞানবিজ্ঞান ও এই ,
আত্মা আমার নিরাকার সর্ববব্যাপী স্বভাবতই ... 

(৬) সর্বাত্মক দেব যিনি গগনোপম নিষ্কল,
সেই আমি নিঃসংশয়ে পবিত্র স্বভাব-নির্মল !! 

(৭) শুদ্ধ আমি বিজ্ঞানবিগ্রহ , অনন্ত অব্যয় ,
সুখ দুঃক্ষ কেমনে ছোঁয় আমি না জানি তাহায় !!

(৮) কায়িক বাচিক বা মানসিক নেই কোনো মোর কর্ম ,
শুদ্ধ অতীন্দ্র আমি জ্ঞানামৃত- নেই শুভাশুভ কর্ম !! 

(৯) মন-ই অতীত,মন সর্বব , মন গগনাকার ,
হলেও মন সর্বতোমুখ - আসলে অস্তিত্বই নেই তার !! 

(১০) ব্যোমাতীত, নিরন্তর, আমি জগদ্ব্যাপী ,,
আত্মা প্রত্যক্ষ বা তিরতিত কেমনে তা দেখি ?? 

Avadhuta Gita
----------------
Chapter 1 (1-10)

(1) By the grace of God the Brahmins above all men are inspired with the disposition to non-duality, which relieves them of the great fear. 

2. How can I salute the Self, which is indestructible, which is all Bliss, which in Itself and by Itself pervades everything, and which is inseparable from Itself? 

3. I alone 'am' , ever free from all taint. The world exists like a mirage within me. To whom shall I bow down ?  

4. Verily the one Self is all, free from differentiation/ non-differentiation. Neither it can be said, "It is" nor "It is not."
What a great mystery it is in itself i wonder !!    

5. This is the whole substance of Vedanta , is the essence of all knowledge, theoretical and intuitional.
I am the 'Atman' , by nature impersonal and all-pervasive. 

6. That God who is the Self in all, impersonal and changeless, like unto space, by nature purity itself,
Verily I am that !!

7. I am pure knowledge, imperishable, infinite. I know neither joy nor pain.....whom can they touch ?  I am untouched by joy or misery.

8. The actions of the mind, good and evil, the actions of the body, good and evil, the actions of the voice, good and evil, do not exist in my 'self' (Atman). I am the nectar, knowledge of absolute, I am beyond the range of the senses.

9. The mind as space, is embracing all. I am beyond mind. In Reality the mind has no independent existence.  

10. How can it be said that the Self is manifest? How can it be said that the self is limited? I alone am existence...I am all in this objective world. I am More subtle than space.